Het enige wat Tobias in november voor z’n verjaardag wilde, was een gourmet.
Elke keer had ‘ie er heel veel zin in, maar at ‘ie er nauwelijks van.
Gourmetten heeft iets gezelligs. Voor de donkere dagen. Kleine stukjes. Veel handelingen. En d’r gaat altijd iets om.
Wat er deze week om ging was z’n eigen toestand. Met als dinsdag een dieptepunt. Waarvan wij dachten dat het helemaal mis was. Die tumor. Én groei.
Het is bijzonder hoe je gedachten werken. Wat wij het ergste vrezen, komt in de slechte dagen als eerste boven drijven.
Het hielp dat de huisarts ‘s avonds kwam. Die haalde die gedachten weg.
In de dagen er na, moest hij zien op te krabbelen. Iets wat gelukkig gebeurde. Het maakt overigens niet uit hoe Tobias opkrabbelt. Als hij maar opkrabbelt.
Hij slaagde hier meer dan goed voor. Nu wordt ‘t tijd om elke dag behoorlijke stappen te blijven zetten. Goed drinken. Scherpe blik. Geen wegtrekkers. Voldoende rust.
Het wordt nog een lange weg. Een hele lange. Om op de top te komen.
Maar dat geeft niet.
Om daar uit eindelijke te komen hebben je meevallers nodig.
Cadeautjes.
Toetjes.
Dingen die het leven onvoorzien stukken mooier maken.
Vandaag was het warm. De mussen rolden van het dak.
Als je over de daken van de auto’s keek zag je de hitte d’r op weg branden. Zo’n warmtewave.
“Zullen we vandaag gourmetten?” Zegt ‘ie opeens.
😂😂
Kijk dit is zo’n cadeautje.
“Topidee.”
Je kunt je afvragen of gourmetten op een nuchtere maag (niks gegeten sinds maandag) een goed idee is, maar logica telt bij ons niet altijd meer.
We zitten aan tafel. De gourmet staat aan. Hij straalt. Z’n blik is ongelofelijk scherp en hoopgevend. Evelien wil een kiekje. Hij doet nog net z’n haar even goed #mooiboy.
Dit keer eet ‘ie beter als in november.
Een stukje kip.
Een mini hamburger.
Twee mini speklapjes.
Op ‘n nuchtere maag.
Gourmetten in de zomer.
I❤it.
#tobias
#comeon
#positive
#gourmet