Op 31 mei genoten we van de volleybalwedstrijd Nederland vs. Brazilië. Live. Bijzonder live. Het was namelijk fantastisch. Wat een sfeer. Spanning. En na de wedstrijd mooie foto’s samen met de speelsters van Oranje.
Ik ben fan van het inslaan. Voorafgaand aan de wedstrijd. Zo hard mogelijk de ballen tegen de grond aan meppen. Ook om de tegenstander te imponeren. Het gaat om kracht. Maar ook hoe hoog je reikt. Want hoe hoger je reikt met je hand, des te steiler gaat de bal naar beneden.
Pats.
Ik nam een kiekje van de Brazilianen die aan het inslaan waren.
De middenspeelster sloeg de bal met orkaankracht. Naar beneden. Kijk maar eens naar de foto. Wat springt ze hoog. Wat een veerkracht. En daarna raakte ze hem lekker.
Pats Pats ging het.
Wie ook veerkracht toonde is mijn eigen man. Andere veerkracht.
Koning Terugkomen.
Grienta.
Niet opgeven.
Vannacht redelijk geslapen. Lang. Een paar keer wakker en na het nachtelijke drinken toch ook spugen.
Vanochtend begon met lachen.
Praatjes.
Zin in de dag.
Eten en drinken.
Kijk dat begint ook gewoon steengoed.
Tegen 12.14 uur was het mooi geweest.
Slapen.
Rust.
Bijkomen.
Hij; “Weet je waar ik straks zin in heb?” En terwijl hij dat zegt giert ‘ie het uit van het lachen.
“Orangina en dan in de zon zitten. Dat doet me denken aan de vakanties in Frankrijk.”
Ik; “Strak plan.”
Hij; “Zullen we dat straks halen, pap?”
Ik; “Tuurlijk miejonge…”
Binnen 10 minuten valt ‘ie in slaap. Hij droomt vast over Frankrijk. De zon. En Orangina.
Ik lig naast hem. Te mooie momenten om niet met je te delen.
Over veerkracht… en over ’em lekker raken. En Orangina.
Het gaat gebeuren.
#tobias
#comeon
#positive
#veerkracht