Bonusdag #214 Volleybaldroom

De speaker roept; “de kampioenswedstrijd tussen Zwolle en Orion staat op het punt van beginnen. Het team van Zwolle is een mix van noeste mannen met baarden én ervaring aangevuld met de talenten die ze zelf hebben opgeleid. Ik stel ze graag aan u voor.
Onder nummer 1 van Tarel. Onder nummer 2 Tim Groenewold. Onder nummer 3 Joooooris Consten. Alle spelers én Jelle en Thijs werden voorgesteld. En oja….. Met nummer 10 Tooooooobias Sybesma.

In zijn ogen ontbrandt op dat moment een niet te blussen vuur.

In december van vorig jaar was er nauwelijks nog een scheiding van dag en nacht. In het ziekenhuis lagen we nachten wakker. Tobias en ik. Niet kunnen slapen. Medicatie en bestraald worden is geen combinatie die zorgt voor nachtrust.

De nacht heeft iets speciaals. En iets moeilijk. Als je in de put zit is de nacht wel het moment waarop je het meeste maalt. Herkenbaar? Echt wel toch?
Bij Tobias ook.
Waarom vragen. Die niet worden beantwoord. Door niemand.

Nadat slaapmedicatie totaal was uitgewerkt en we nachten niet sliepen stelde Lisethe (oncoloog) voor om eens met Barbara te gaan praten. Psycholoog. Voor tips en trucs om die rottige niet-te-beantwoorden-waarom-vragen te parkeren.

Barbara kwam een keertje praten. 47 minuten. We snapten wat we moesten doen.
Bedenk een fantastisch verhaal.
Hij; “Over volleybal.”
“Ok”
“Over spelen in het eerste en over spelen om het kampioenschap. Met m’n volleybalvrienden en Jelle en Thijs.”

We verzonnen een helden verhaal. Over z’n volleybalvrienden. Over dromen. En over het shirt van het eerste volleybalteam te mogen dragen.
En achterop zijn naam.
Met op z’n gezicht een eeuwige lach.
Zo’n verhaal om 03.00 uur te vertellen leverde op dat moment energie op. Veel energie. Om uiteindelijk in slaap te vallen. En de eerste slaapmeters weer te kunnen maken.

Nu slapen we ‘s nachts. Maar dromen nog steeds.
Volop.
Ook over volleybal.

#tobias
#comeon
#positive
#volleybaldroom