Bonusdag #194 Kamer

“Ik heb goed geslapen.”
“Goed zo” zeg ik. “Maar ben je ook veel wakker geweest?”
“Nee.”
Ik glimlach. Het was drie uur. En daarna heb ik niet veel meer geslapen. Niet omdat ik niet moe was, maar eentje was bijzonder actief.
Hij maakt een fitte indruk.
Ik zeg; “zo mooie man, wat zijn de plannen?”
Hij lacht.
“We gaan naar m’n slaapkamer.”
Nu lach ik.

Na een douche en een ontbijt doen we de spalk om. We bedenken hoe we naar de tweede verdieping moeten. Oldskool. Op de bips naar boven.
Swoosh, hij was in raptempo boven.

Vanaf de herfstvakantie is hij niet meer op z’n kamer geweest. Het is als een ontmoeting tussen twee vrienden die elkaar sinds lange tijd weer zien. Hij snuift t op. Ademt in, houdt z’n adem vast en langzaam laat ie het los. Dat herhaalt ie. Alsof het weer eigen moet worden. Alsof die long weer opnieuw gevuld met goed lucht moet worden.
Als eerst kijkt in z’n kist met medailles. Alles gaat door z’n linker hand.
Hij straalt. Hij geniet. Hij heeft het heeel erg gemist.

“Kijk daar ligt een boel vuurwerk” van onder zijn bed pak ik de leftovers van de jaarwisseling.
In z’n ogen begint een niet te blussen vuur te ontbranden. Ook nu moet alles door de linkerhand.
Vuur en vuurwerk. Dat is een bijzonder goede combi.

“Zo… dat kunnen we mooi voor oud en nieuw bewaren. Dan hebben we alvast wat vuurwerk” zegt ie met een lach.
Ik trek me even terug. Schrijf een bonusdag met tranen in de ogen.

Dan kunnen we dat mooi voor oud en nieuw bewaren…

💪🏼

Zo ist het grote vriend. Laten we daarna toe werken.

Of we het halen weten we niet, maar de stip op de horizon is vanochtend gezet.
Op zijn eigen kamer.

#tobias
#comeon
#positive
#kamer