Twee slechte nachten. Achterelkaar. En dan wordt t moeilijker.
Een onrustig linkerbeen. En het even niet weten wat t lekkerste ligt. Draaien. Woelen.
En dan is de start niet lekker. Dan komt ie niet in het ritme. Padoem pats.
Vandaag dus begonnen om de stress af te toppen. Hydrocortison wordt toegevoegd.
De fysio kwam. Vandaag voor het eerst met spalk. Dat gaat dus bijzonder goed. Maar je ziet dat ie moe is. Geen puf voor nog een Walk of Fame.
Ik; “Wat wil je?”
Hij; “Naar bed.”
Binnen 5 minuten ligt ie. Is hij rustig. En hoeft er dus niks.
Terugschakelen noemen we dat.
En als ik 45 minuten later naast hem lig, kan hij de slaap vatten. De hele middag.
Bij het openen van de ogen zegt Tobias; “zullen we een terrasje pakken?”
“Wajooooo mag ik even wakker worden? Vriend.”
Even later zitten we op t terras met wat collega’s. Hij kent ze. Hij vertelt van alles.
Maar bij thuiskomst wil ie liggen. Plat. Geen eten. Wel drinken. Dus dan ligt ie.
Nou zo’n dag. Je hebt ze er tussen….
Het beste wat nu kan is dat ie gewoon goed slaapt. Een goede nacht maken. En dan maakt ie morgen weer een grote stap.
#tobias
#comeon
#positive
#nachtgeeftmacht