Een paar weken geleden hadden Evelien en ik een afspraak in Amsterdam. Bij de VU met dokter van VUurden. “Zeg maar Dannis” zei hij bij het voorstellen.
Jonge hippe arts. Het ging over het vervolgtraject. Dus wanneer de tumor weer gaat groeien. Eigenlijk was dat het eerste gesprek die ging over “wat-als”. Over speculeren.
Onze gesprekken met artsen kenmerkten zich de afgelopen maanden door “we-zakken-toch-nog-iets-verder-door-de-ondergrens-heen.”
Zo’n “wat-als” gesprek luchtte enorm op, omdat je zicht krijgt op keuzes die je zelf kan maken. Dát laatste zinnetje hadden we lang niet gehad. Dannis geeft leiding over een studie waarbij een behandeling wordt gedaan dmv medicatie.
Én Dannis was ook benieuwd naar Tobias. Desnoods met skype.
Morgen zouden de twee elkaar ontmoeten. Op Skype.
Maar Tobias gaat zo lekker, dat we dat gesprek naar achteren verplaatsen. Later.
Morgen en komende week kiezen we voor buiten.
Das ‘n keuze.
Het geluk moet je ook niet altijd willen verstoren.
#tobias
#comeon
#positive
#keuze
Ps. Het zou een kennismaking zijn. Voor een vervolgtraject zijn verschillende opties mogelijk.