Aan tafel werd het verdrietig. Het ging eerst over Noovie d’r feestje. Toen kreeg hij zelf een idee om een feest te geven. En daarna lukte het niet meer.
Tranen. Dikke over de wangen. Met rode ogen. Iedereen verdriet.
Het valt ook niet te bevatten wat er in hem omgaat.
Evelien gaat even voor de afleiding een boodschapje met hem halen. Frisse lucht.
Hij spuugde meerdere malen vandaag. Dat is ook niet tof. Maar dat heeft ie nou gewoon. Die tumor zit op een plek dat dit kan. Maagbeschermers, misselijkheidspillen we hebben het allemaal.
Toen hij vanavond voor de tweede keer spuugde appte ik onze medische-rots-in-de-branding.
Lisethe.
De oncoloog.
Altijd komt er contact als we dat nodig hebben.
Zo’n gesprek gaat als volgt; ik vertel wat we gezien hebben. Zij stelt vragen, ik beantwoord deze… en zij sluit dingen uit.
Zo komt ze tot een mogelijke oplossing.
Actie.
En dat werkt hartstikke goed. Dat stelt ons gerust.
Standbeeldwaardig (en dat weet ze van me)😀.
Waarschijnlijk gewoon veel rust pakken. Iets met een heel druk weekend. En dus bijkomen.
De voorraadjes weer aanvullen. Er staat weinig op het programma dus dat komt goed uit.
En waarom komt het goed uit? Omdat er gewoon iets briljants gebeurde vandaag. Hij krijgt een nieuwe rolstoel. Waarin hij zelf vooruit kan. Of hij dat leuk vindt? Jaaaaaa hij had het zo snel door dat hij de kamer rondsjeesde. Zijn armen en handen worden vol getraind. Geactiveerd. Whooooo en dus gaat ie straks weer als een kanon.
In het slechtste geval moet de rolstoel besteld worden. 4 weken levertijd. Mogelijk staat er op een depot nog een goed exemplaar. Een paar dagen.
Maar morgen wordt dezelfde rolstoel van vanochtend gewoon bij ons afgeleverd. Om te rijden. En ik hoef je niet te vertellen wat ie deed…. iets met stralen.
Keep on rollin’
#tobias
#comeon
#positive
#rollin’