Bonusdag #236 Laatste schooldag

Ik; “Pssssst wil je een croissantje mee naar school?”
Ze veert op.
Zij; “Joaaaaaaah!”
Ik; “Stttttt niet zo hard. Dan gaan we straks voor school aan naar de winkel.”

Vanochtend bracht ik Noovie naar school. De parel.
Diegene die voor lucht in huis zorgt.
Grappige lucht.
Over inktzwarte dingen denkt zij anders na…zeg maar.
Voorbeeldje?
Broer is ziek. Maar haar keel doet ook hartstikke zeer. “Mag ik 3 keelsnoepjes?” zegt ze vervolgens met een smile.
Of toen in november de uitvaartbegeleider kwam, en het had over begraven… keek zij in de tuin of er plek genoeg was voor de kist… naast het konijn. Dat kon wel, dacht ze.

Dat is Noovie. En Noovie leeft haar eigen feest.

Haar rapport was in deze crisistijd meer dan goed. Twee dingentjes iets minder. De rest met de ontwikkeling mee, of meer dan dat.
Daar kan ik bijzonder van genieten. Het in moeilijke tijden heel goed doen. Da’s knap. En dat moet ook beloond worden. Met bijvoorbeeld croissants.

Ze heeft weinig van school gemist in de afgelopen maanden. Ik denk nog geen 2 weken. Ja….. in totaal hè?
Een nachtje hier en daar slapen. “Oh leuk” zei ze dan. Of een speeldate zodat we het tijdstechnisch nét konden redden. Dat het voor ons met touwtjes, elastiekjes en hier een daar met wat ductape aan elkaar zat.. heeft ze niet gezien. Maar heeft ze ook geen oog voor.
Noovie doet namelijk.

Sindskort zijn we met een ochtendplannetje gestart. Daarin staat wat ze moet doen. Alhoewel het een terugkerende exercitie is, vergeet Noovie dat gewoon. Een spiekbriefje helpt gewoon.
En geloof het of niet… de ochtenden verlopen sindsdien zeer, zeeeer soepel.

We lopen naar de Jumbo voor een croissant.
Ik; “Heb je eigenlijk wel drinken mee voor bij het croissantje?”
Zij; “Nope… vergeten.”
Ik; “Nou dan kopen we dat ook even.”
Ze straalt er over. Ze moet door heben dat dit een soort onvoorziene feestdag aan het worden is.
Zij; “Mag ik dan cola?” Haar blik verraadt dat ze iets vraagt waarop ze het antwoord al weet.
Ik; “Tuurlijk! Goed plan.”
Haar oren vallen zowat van haar hoofd. Ze kijkt me aan alsof ze water ziet branden.
Zij; “Mooi plan pap, maar dat mag niet. Ik neem wel drinkyoghurt…”
Ik; “ojaaaa, wat neem je als er geen croissantjes zijn?”
Zij gelijk antwoord gevend; “Donuts.”
Hahahah ik lach het uit.
Dit is dus Noovie. Gelijk iets zeggen.

In de winkel liggen verse croissantjes én donuts. Ze kiest beide. En Fristi.
Ze straalt.
Mijn zonnetje.
Na het afrekenen stopt ze het geluk in de tas.

Ik leg een arm om haar schouder. En samen lopen we naar school. De laatste dag tegemoet.

“Wil je nog even op de foto, schat?” vraag ik.
“Waarom?” zegt ze.
“Oh dan kan ik laten zien aan mama en To dat er wat lekkers in je tas zit.”
Weer straalt ze.
“Zien ze dat door de tas heen dan?”
“Tuurlijk.”
Mijn Noovie doet gewoon ook deze dag, zo goed mogelijk. Met een spiekbriefje. Croissants en donuts.

#tobias
#comeon
#positive
#laatsteschooldag

Ps. Tobias gaat als raket. De goede kant op. Fantastisch!