Goed, na geweldige kerstdagen is meneer gefocust op iets anders. Oudjaar. Nieuwjaar.
Ik krijg een belletje.
“Met Tobias.” zegt een zachte stem. “Wanneer ga je naar Duitsland?”
“Vandaag” antwoord ik.
Ik hoor dat iemand straalt.
“Ja” zegt ie, “neem maar veel mee….”
Tuurlijk miejonge.
Heel veel.
Als ik hem een foto van het vuurwerk stuur, krijg ik opnieuw een belletje.
“Met Tobias” zegt diezelfde zachte stem. “Goed zo pap, maar ik zie geen knalvuurwerk.”
“Oh ja dat moet nog, ik ga al….” zeg ik.
Mijn geluk kan niet op.