Terwijl N❤❤vie naar school is gaat de bel.
Bol.com
Een cadeau. En gisteren ook al.
Voor wie dat zal zijn?
Voor N❤❤vie. Ja op de 22e.
Maar Tobias is allang begonnen. Hij lacht als we het aan nemen.
“Wat wil je hebben?” vroeg hij laatst aan puppy.
En Noovie had ideeën genoeg.
Met die wensen ging Tobias aan de gang.
Hij kocht er twee.
Dure. Hele dure.
Want z’n zus zal nooit te kort krijgen. Dat was al zo met Sinterklaas.
En helemaal nu voor N❤❤vies verjaardag.
Ook wilde hij mooi inpakpapier maken.
Vanochtend. Een groot vel. Met links. En pastelkrijt.
Een onaangebroken doos prachtige krijten. Ook dure.
En daar ging ie. Als ‘n malle.
Zo mooi.
Zo goed.
Zo Tobias.
Custommade.
Duur?
Nee onbetaalbaar.
Verdriet.
‘s Avonds voor het slapen is er verdriet. Niet over de verjaardag. Of over het geld. Nee… over een droom die hij in het ziekenhuis had.
Maanden geleden. Dat hij de dag na de verjaardag er niet meer zou zijn.
Ontroostbaar.
Niet te bevatten.
En dat komt gevoelsmatig dichterbij.
En daarom moet het zo goed mogelijk.
De rust keert weer. Ik zit op de bank. En schijf dit bonusdag-bericht. Ik word weer teruggeworpen. In de tijd. Mijn gevoel zegt dat ie er nog lang is. Misschien is het slechts mijn allergrootste wens. Heel lang.
Ik denk terug aan alle momenten dat t spannend is geweest.
In november.
En Januari.
En ik denk alleen….. stapje voor stapje vriend. Gewoon zo goed mogelijk. Niet te ver vooruit kijken.
En mijn tranen vloeien. Van trots.
Custommade.
#tobias
#comeon
#positive
#custommade