Bonusdag #174 Chantal

“Hey Tobias!”
Chantal had er zin in vanochtend.
Zelf was ik nog niet wakker. Chantal is verpleegster. En een bijzondere. Naast dat ze Tobias in januari heeft verpleegd, was zij er bij op zaterdag 28 oktober 2017.
Toen de shit uit brak.
Maar dan ook de èchte shit.
Zij wist samen met de arts, dat er een tumor zat. Voordat wij het wisten.
Oef. Chantal dus.

Wij wisten natuurlijk niet dat zij dat wist. Maar zij stuurde ook een kaartje voor z’n verjaardag. Een vierkante. Met het bijzondere verhaal van die bewuste zaterdag 28 oktober 2017. En ze wilde hem feliciteren. Nou zo’n kaartje blijft in m’n systeem. Toen al. Gisteren en de komende tijd.

En Chantal was er dus vanochtend.
Optimistisch.
Secuur.
Aardig en enthousiast.
Fijn mens.

Uitgebreid met Tobias kletsen. Over hoe hij heeft geslapen, maar ook hoe het gaat. Wat hij doet overdag. Wat er allemaal gebeurd is. Over hoe hij het vond. En dat ie er goed uitzag. Man man man hij gaf licht in het donker. Daar genoot ie ongelofelijk van.

Het mooie was; Tobias was weer goed. Niks te merken van het gedonder van gisteren. Dus toen hij de grote proef met de medicatie had doorstaan (alles moet binnen blijven) pakten we de boel in, stapten we in onze plof en reden we in acht minuten naar huis.

En thuiskomen was al mooi.
Maar vandaag ook gewoon weer.

Home sweet home zullen we maar zeggen.

Mijn eigen #koningterugkomen.
Rockon! 🔥
Morgen verder. 🚀

#tobias
#comeon
#positive
#chantal