Tobias' droom: een behandeling tegen hersenstamkanker

Hoe hou je in crisis-tijd het ritme er in? (deel 1)

ritme

Ritme. Ruimte. Rust.
De drie ‘erren’ die voor mij ongelofelijk belangrijk waren. Tijdens Tobias’ ziek zijn, maar ook in de rouwperiode erna.

Ook nu in corona tijden heb ik er veel baat bij. Er is voor mij geen belangrijkste R. Maar als het even niet bij mij loopt, of ik voel dat het niet lekker gaat…. is het vaak iets met één van de erren aan de hand. En als ik daar aan ga werken/sleutelen/rommelen/veranderen hoop ik dat het daarna verbeterd is. Onmiddellijk krijg ik ook beelden (bijna filmisch) hoe dat in de tijd met Tobias ging.

Ritme gaat over lukken. Over stappen die je zet. Over ontwikkeling en vooruitgang. En beweging. Over de ene voet voor de andere zetten om zo vooruit te gaan.

Stokt het met het ritme? Dan moet je iets doen waardoor het ritme weer verder gaat.

Longontsteking 2018.

Na de ziekenhuis opname in januari 2018 was Tobias teruggekomen van een bijzonder vervelende longontsteking. Door allerlei complicaties had het lang geduurd voordat hij ziekenhuis uit was. Het ging weer kantje boord. Maar op 19 januari was het eindelijk zo ver. De artsen vertrouwden het wel. Hij had een periode niet zelfstandig voldoende zuurstof op kunnen nemen en daarom had hij veel zuurstof toegediend gekregen. Dat ging door een zogenaamde neusbril. Maar die had hij de afgelopen dag niet meer nodig, het was nu  goed. En zo ging meneer bijzonder opgetogen weer naar huis. Zie hier de bonusdag. 

Padoempats.

Voor de zekerheid was er extra zuurstof bij ons in huis. Dat mochten we zelf ingang zetten. Het apparaat zorgde voor extra zuurstof maakte een bijzonder geluidje. Ik zal het fonetisch schrijven: “ggrrrrrrrrroooooooeeeeeeemmmmm dffffffadddddoooooooeeeeeeem patsssssssss. Kortweg: padoempats. Dat geluidje kwam cyclisch om de 7 seconden.
Nu kwam het best nog wel voor dat Tobias behoefte had aan extra zuurstof. Dan ging het makkelijker. Dan hoefde hij minder hard te werken. En dan lukte het beter. Dat kon even drie minuten zijn of een half uurtje. Net zo veel hij nodig had.

En ja hoor….. met een klein beetje hulp van padoempats kwam hij gemakkelijk de dag door. En wist hij het ritme te pakken en zo stapje voor stapje zijn vooruitgang in te zetten.

Hoe hou ik mijn ritme?

Mijn eigen padoempats zit hem in resultaten. Resultaten die ik zelf in kan zetten zonder al te veel afhankelijkheid. Even een paar voorbeeldjes?
Vier mensen bellen.
Eén blog schrijven.
Een stuk fietsen.
Om 6.15 uur lekker hardlopen.
Noovie helpen met thuis-onderwijs.
Een liedje van The Wanderer luisteren.

Allemaal acties die ik zelf in kan zetten en uit kan voeren. Als ik ze gedaan heb, voelt dat goed en heb ik mijn ritme te pakken.

Zo doe je dat met het corona-ritme.
Padoempatsssss.

1 gedachte over “Hoe hou je in crisis-tijd het ritme er in? (deel 1)”

  1. Vergeet ook de R van ‘rennen’ niet, voor mij eigenlijk de multivitamine van de erren bij elkaar. Het geeft Ritme bij het vinden van een fijne cadans en in de dag, Rust in mijn kop en Ruimte om me heen (letterlijk) en om gedachten vrij te laten gaan. Naar alledaagse dingen en regelmatig ook naar Tobias… Hij is vaak een beetje bij me.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.